Το Αδριάνειο Υδραγωγείο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα κοινής ωφέλειας της ρωμαϊκής εποχής στην Αθήνα, αν αναλογιστεί κανείς ότι επέτρεπε την υδροδότηση της Αθήνας από το 140 μ. Χ., οπότε και τελείωσε η κατασκευή του, μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Κατασκευάστηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό (117-138 μ. Χ.) και αποπερατώθηκε από το διάδοχό του Αντωνίνο Πίο (138-161 μ. Χ.).
Ο κεντρικός κλάδος του Αδριάνειου Υδραγωγείου, είχε μήκος 25.957 μ. και άρχιζε δυτικά από το σημερινό αεροδρόμιο της Δεκελείας και τελείωνε στη δεξαμενή του Κολωνακίου.
Η διαδρομή που ακολουθούσε ήταν η εξής: Λεκάνες και Μονομάτι Αχαρνών, Αγία Σωτήρα, Κόκκινος Μύλος, Μεταμόρφωση, Νέο Ηράκλειο, Νέα Ιωνία, Φιλοθέη, Λεωφόρος Κηφισίας, Υμηττός, Αμπελόκηποι και Δεξαμενή Λυκαβηττού. Επιγραμματικά τα ευρεθέντα τμήματα του Υδραγωγείου είναι τα παρακάτω:
- Τμήμα Μονομάτι- Σχοίνα- Δήμογλι
- Τμήμα Εθνικής οδού- Μονοματίου
- Τμήμα Χαλανδρίου- Εθνικής οδού
- Τμήμα Αμπελοκήπων-Αγίου Δημητρίου-Ψυχικού- Χαλανδρίου
- Τμήμα Δεξαμενής- Αμπελοκήπων (Αγ. Δημητρίου)
Στην ιστοσελίδα αυτή θα αναπτυχθεί η διαδρομή του Υδραγωγείου στο Χαλάνδρι
Το ενδιαφέρον είναι ότι το Αδριάνειο υδραγωγείο συνεχίζει να ζει και να λειτουργεί κάτω απο τα πόδια μας, σε μία διαδρομή από την Πάρνηθα και την Πεντέλη μέχρι το Κολωνάκι στην περιοχή της Δεξαμενής . Το ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο είναι ότι συνεχίζει να υπάρχει νερό. Η περιοχή με ίχνη κατοίκησης από την αρχαιότητα, φαίνεται συνδεδεμένη με το υγρό στοιχείο το οποίο υπήρξε σημείο αναφοράς.
Η μεγάλη διαδρομή των υδάτων από την Πάρνηθα και την Πεντέλη , διατρέχει μεγάλο τμήμα της πόλης του Χαλανδρίου. Παράλληλα τα νερά που ακόμα κυλούν, θα αξιοποιηθούν για άρδευση και πότισμα.
Και τώρα ας γυρίσουμε το χρόνο λίγο πίσω, στο Χαλάνδρι της δεκαετίας του 60, σε ένα
Χαλάνδρι τελείως διαφορετικό από το σημερινό, σε ένα υπέροχο προάστιο. Το Χαλάνδρι
αποτελούνταν από απλές κατοικίες, μονοκατοικίες, και γύρω μονο πράσινο, πάρα πολλά
δέντρα, χορτάρι, μποστάνια και απέραντες καλλιεργειες, οι οποίες συντηρούνταν από τους
κατοίκους του. Η πλατεία, το "κέντρο" του πολιτισμού, η αγορά, οι ταβέρνες, τα σινεμά, όλα
εκεί. Αλλά αυτό που πραγματικά στόλιζε το Χαλάνδρι ήταν το Ρέμα του. Μια πηγή πρασίνου
που τράβαγε κόσμο από όλη την Αττική, με το υπέροχο θέατρο του, τα άπειρα δέντρα καθώς
και τα ζώα τα οποία ζούσαν εκεί όπως αλεπούδες, χελώνες, αηδόνια κ.λπ. Όμως μέσα και
στα κτήματα λόγω των δεκάδων πεύκων υπήρχε και πανίδα. Λίγο αργότερα όμως, αρχές της
δεκαετίας του 80, ξεκινά η ανοικοδόμηση του Χαλανδρίου. Οι πολυκατοικίες φυτρώνουν η
μία μετά την άλλη με συνέπεια το πράσινο να μειώνεται σταδιακά. Βέβαια η περιοχή του
Παραρεμάτιου και γενικά του Ρέματος Χαλανδρίου συνεχίζουν να κοσμούν την περιοχή μας
παρά το γεγονός ότι οι πολυκατοικίες είναι παντού